రైతులకి కూడ MLC స్థానాలు కేటాయించండి.

ఇటీవలే ఆంధ్రప్రదేశ్‌లో MLC ఎన్నికలు జరిగాయి. అందులో భాగంగా కొన్ని పట్టభద్రుల మరియు ఉపాధ్యాయుల నియోజకవర్గాలనుండి కూడ MLC లు ఎన్నికయ్యారు. అంటే మన వ్యవస్థలో పట్టభద్రులకి, ఉపాధ్యాయులకి చట్ట సభలలో తమ వాణిని వినిపించే అవకాశం ఉంది. కాని దేశ జనాభాలో ముఖ్య భాగమైన, దేశానికి వెన్నెముక అయిన రైతులకి మాత్రం వాళ్ళ కష్టాలు చట్ట సభలలో చెప్పుకునే అవకాశం లేదు.

విత్తనాల కొనుగోలు నుంచి చేతికొచ్చిన పంట అమ్ముకొనేవరకూ రైతులు దళారులతో, వ్యాపారులతో ఇబ్బందులు పడుతూనే ఉంటారు. ఇది కాక ప్రకృతితో పోరాటం సరేసరి. ఋణాలు, మాఫీలు రైతులకే అందుతున్నాయో లేక భూస్వాములకీ, అసలు వ్యవసాయం చెయ్యనివాళ్ళకు చేరుతున్నాయో ఖచ్చితంగా చెప్పలేము.

మన దేశంలో ఆత్మహత్య చేసుకునేవాళ్ళలో కూడ రైతులదే ప్రముఖ స్థానం. ఇటీవల దేశ రాజధానిలో తమిళనాడుకి చెందిన రైతులు ఆత్మహత్య చేసుకున్న తమ సహచరుల కపాలాలతో నిరసన ప్రదర్శన నిర్వహించారంటే మనం మధ్యయుగాల్లో ఉన్నమో, ఆధునిక కాలంలో ఉన్నామో అర్థం కాకుండా ఉంది.

నేను వ్యవసాయ కుటుంబం నుంచి రాలేదు కాబట్టి నాకు రైతుల సమస్యలు పూర్తిగా తెలియవు. కాని ప్రకృతితో, ప్రభుత్వంతో, దళారులతో ఎప్పుడూ పోరాడే రైతులకి చట్టసభలలో ప్రత్యేకంగా ప్రాతినిధ్యం కల్పిస్తేనైనా, వాళ్ళ సమస్యలకి సరైన పరిష్కారం దొరికే అవకాశం ఉంటుందని అనుకుంటున్నాను. బహుశా స్వాతంత్రం వచ్చిన కొత్తలో రైతులే ఎక్కువగా ప్రజప్రతినిధులుగా ఎన్నికయ్యేవారు అనుకుంటాను. అందుకే ఆనాడు రాజ్యాంగ నిర్మాతలు రైతులకి ప్రత్యేకంగా ప్రాతినిధ్యం కల్పించి ఉండరు. కాని ఇప్పుడు మాత్రం, సివిల్ కాంట్రాక్టర్లు, లిక్కర్ కాంట్రాక్టర్లు, పారిశ్రామికవేత్తలు, బిల్డర్లు, రియల్ ఎస్టేట్ వ్యాపారులు మాత్రమే ప్రతినిధులుగా ఎన్నికవుతున్నారు. ఈ రోజు సామాన్య రైతులెవరూ ఎన్నికలలో పోటీ చెయ్యగలిగే పరిస్థితి లేదు. మరి రైతులకి సభలలో ఎవరు ప్రాతినిధ్యం వహిస్తారు?

ఇప్పుడున్న ప్రజాప్రతినిధులందరూ సభలలో రైతుల గురించి కంటితుడుపుగా మాట్లాడతారు కాని, సమస్యలు మాత్రం ఎప్పటికీ పరిష్కరించరు. రైతుల సమస్యలు వాళ్ళకి రాజకీయాలు చెయ్యటానికి చక్కటి అవకాశాలుగా మాత్రమే ఉపయోగపడుతున్నాయి. అలా కాకుండా రైతుల సమస్యలు రైతులే చట్ట సభలలో చర్చించి ప్రభుత్వాలు సరైన నిర్ణయాలు, పరిష్కారాలు చూపేలా ప్రభుత్వంపై ఒత్తిడి తీసుకురావాలంటే, రైతులకి చట్ట సభలలో సరైన ప్రాతినిధ్యం కల్పించాలి.

అందుకోసం కనీసం జిల్లాకి ఒకరైనా రైతు MLC ఉండేలా వ్యవస్థలో మార్పులు తీసుకురావాలి. నిజంగా వ్యవసాయం చేసేవాళ్ళకి మాత్రమే అవకాశం లభించేలా జాగ్రత్తలు కూడ తీసుకోవాలి. రైతు నియోజకవర్గాల్లో ఓడిపోతే తమ ప్రభుత్వానికి రైతుల మద్దతు లేదన్న విమర్శ వస్తుందన్న భయంతోనైనా అధికారంలో ఉన్నవాళ్ళు రైతు సమస్యలపై దృష్టి సారిస్తారు.
పంచ్ డైలాగుల భాషలో చెపితే కాని అర్థం కాని జనాలకి గతంలో నేను వ్రాసిన వాళ్ళింకా క్యూల్లోనే ఉన్నారు టపాలోని మాటలు మళ్ళీ వ్రాస్తున్నాను. రైతుల సమస్యలని మన సమస్యలుగా పరిగణించి సత్వరం పరిష్కరించాలి. ఎందుకంటే “అమ్మకి కోపం వస్తే అన్నం వండదు. కాని రైతుకి కోపం వస్తే అన్నమే ఉండదు.”